Na początku ciąży też wychodziłam z założenia, że nie wezmę antybiotyku. Pierwszy raz na próbę zostałam wystawiona już na początku drugiego miesiąca ciąży gdy dostałam jakiegoś zatrucia pokarmowego, wtedy owszem antybiotyku nie wzięłam. Jednak po antybiotyk musiałam sięgnąć nie wiele później a dokładniej w styczniu, organizm nie był w stanie sam zwalczyć grypy, która sama w sobie była dla małej groźniejsza niż owy antybiotyk. Największy strach ogarnął mnie gdy po pierwszym pobycie w szpitalu w posiewie moczu wyszedł u mnie gronkowiec. Oznaczał on, że jeśli bym wtedy urodziła naturalnie mała mogła nawet umrzeć bo takie małe ciałko mogłoby nie zwalczyć paskudztwa. Gdy siedziałam w gabinecie mojego lekarza przez pół godziny wybieraliśmy odpowiedni lek taki, który nie uszkodził by małej serduszka, wzroku, narządów wewnętrznych, a na który gronkowiec nie byłby odporny. Lekarz był ze mną w 100% szczery jakie co niesie ze sobą zagrożenie i wiedziałam, że każdy lek może zrobić małej krzywdę, ale również nie leczone może ją zabić. Więc tutaj pozostawiam komunikat do przyszłych mam - rozmawiajcie z lekarzem, niech wam przedstawi zagrożenia w obu przypadkach i dokonajcie wyboru, ale pamiętajcie, że często nie leczona infekcja jest dla maleństwa groźniejsza niż antybiotyk.
Zostawiam wam ze zdjęciami z ostatniego spaceru gdy pogoda sprzyjała wyjściu, gdyż dziś jest bardzo deszczowo i zimno, więc siedzimy cały dzień same w domku.
Pozdrawiamy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz