poniedziałek, 30 czerwca 2014

Weszliśmy w piękny etap, gdy od rana w mieszkaniu rozbrzmiewa Leny śmiech, gdy sama z siebie przychodzi się przytulić lub dać buziaka. Gdy w całym mieszkaniu rozbrzmiewa tupot jej małych stópek. Owszem bywają dni lepsze i gorsze, ale te małe chwile powodują, że jesteśmy szczęśliwi.
W końcu Lenie na prawdę sprawiają przyjemność zabawki i potrafi bawić się nimi sama dłuższą chwilę. Uwielbiam momenty gdy bierze duży miły koc i zawija się w niego chichocząc przy tym lub gdy chcemy się przytulić, a ona pakuje się między nas i daje po buziaku.
Zaśmiewamy się do łez gdy tańczy lub śpiewa po swojemu, a dzwonienie rączką do dziadzi to codzienny rytuał. Robi się straszna gaduła, zazwyczaj przypomina to język chiński, ale zdarzy się, że wyrwie jej się coś zbliżonego do naszego języka i znów śmiech.
Tylko dzieci mają w sobie taką radość z odkrywania nowych rzeczy. Tylko dzięki nim mamy możliwość tego doświadczyć.
Ma już swoje upodobania, wybiera sobie osoby które lubi, a które wręcz uwielbia. Miejsce najważniejsze zarezerwowane jest dla dziadka. Gdy jest on, nikt więcej się nie liczy. Spacerują za rękę po ogrodzie, bawią się na dużym łożu i wiem, że wtedy jest w 100% szczęśliwa, aż ból przerywać tą radość.
Choć każdy dzień jest inny, każdego dnia uczy się czegoś nowego, poznaje nowy smak, zabawę czy nowe doznania to lubię powtarzalność naszych rytuałów. Uwielbiam moment gdy tuli się do kocyka gdy jest śpiąca i wtedy wystarczy butla i śpi takim spokojnym niczym nie zmąconym dziecięcym snem. Mam nadzieję, że same cudowności jej się wtedy śnią.
Łapmy każdą, nawet najmniejszą chwilę radości naszego dziecka, bo to trwa teraz już i nie wróci, wszystko się zmieni, dzieci dorosną, a nam pozostaną wspomnienia.










Tunika - Johny Lewis
Getry - F&F
Kubek - MAM

Pozdrawiamy

czwartek, 26 czerwca 2014

Są takie dni kiedy nic nie idzie po naszej myśli. Człowiek wstaje połamany z klikiem do pasa, dziecko marudzi i najchętniej jadłoby tylko paluszki, pralka od 3 dni pracuje na okrągło i auto w ciągłej naprawie. W sam środek tego telefon z pracy, że podpisu brakuje i trzeba przyjść. Nie ważne jak człowiek by się spiął to nie ma sensu wzywać nikogo do dziecka na 5 minut. Zresztą dziecku spacer by się zdał, a do pracy 20 minut spokojnym osiedlem. No ale po drodze jeszcze milion problemów, dziecie nie chce iść spać, a ty marzysz o gorącej kąpieli, która postawi cię na nogi. Gdy w końcu zasypia, a ty bierzesz kąpiel ktoś puka do drzwi, pewnie listonosz, no cóż awizo zostawi w skrzynce, jutro podreptam na pocztę. Nie zdążysz dobrze wysuszyć włosów, a dziecko już płacze w łóżeczku. Poddajesz się zapinasz w krzesełku i dajesz paluszki. Szybkie ogarnięcie siebie i dziecka. Pogoda za oknem wskazuje, że zimno, wychodzisz a tu skwar. Więc przystanek rozbierasz siebie i dziecko. Zasuwasz do pracy zbierając po drodze buty i zabawki bo przecież dziecku miejsce w wózku zajmują, a gdy w końcu tam docierasz oddychasz z ulgą, że się udało. Znasz to? Ja miałam taki dzień dziś.
W nagrodę za wariacki pośpiech poszłyśmy na łączkę, ale komary gryzły więc zaledwie parę fotek dla was.









Bluzeczka - Carter's
Spodnie - H&M
Buty - M&S

Tak poza tym weszliśmy w etap, że zbiera po drodze wszystkie kamyki i patyki, a lądowanie pupą w błocie jest takie fajne.

Jak minął wasz dzień?

Pozdrawiam

wtorek, 24 czerwca 2014

Kilka dni temu pytałam was na fb czy zabieracie ze sobą maluchy na wesela. Zdania oczywiście były podzielone, ale spora część was pisała, że bierzecie.
W ten weekend odbywało się wesele brata męża więc bliska rodzina. Dla mnie od początku oczywiste było, że Lena jedzie tylko na poprawiny i też nie gwarantowałam, że na całe. W sobotę zostawiłam ją pod opieką matki chrzestnej, a zarazem mojej siostry i nie było źle. Lena trochę na nas obrażona, ale musiała jakoś przeżyć. Nie ukrywam, że podeszliśmy do sprawy egoistycznie, bo po prostu chcieliśmy się pobawić. W dodatku nie chciałam narażać dziecka na stresy, zamieszanie, głośną muzykę itd. Sali nie znaliśmy więc nawet nie wiedzieliśmy czy byłaby możliwość położenia jej gdziekolwiek spać w ustronnym miejscu.
Sądzę, że z tego faktu obie strony są zadowolone, Lena poganiała kaczki po parku, a my mało schodziliśmy z parkietu i bawiliśmy się do rana. Znaczenie też miała dla mnie kwestia alkoholu. Nie wiem jak wy, ale ja wychodząc gdziekolwiek z dzieckiem staram się nie pić, po prostu źle mi z tym i już. Jej dobro i bezpieczeństwo są dla mnie zawsze na 1 miejscu, więc w wesele mąż mógł sobie więcej pozwolić, a poprawiny spędziliśmy już przy soczku.
Jak zatem udała się impreza w towarzystwie dziecka? Lena nie należy do problemowych dzieci, je bez problemu, hałas jej zbytnio nie przeszkadza i jest bardzo towarzyska. Mimo tych wszystkich plusów wróciłam do domu umęczona jak po maratonie, zatańczyłam zaledwie 4 piosenki z dzieckiem na rękach i porzuciłam szpilki po 10 minutach. Ważny był dla mnie również mój strój na poprawiny - postawiłam na obcisłą sukienkę prawie do kolan, żeby w razie schylania czy kucania nie pokazać za wiele, oraz brak dekoltu, żeby nie świecić biustem w kamerę przy schylaniu czy trzymaniu Leny na rękach.
Dziecko wybawione padło po 2 sekundach w samochodzie spać, a rano w łóżeczku było słychać dyskusje - chyba misiom opowiadała imprezę.
Nie żałuję, że nie wzięłam jej na wesele, ani że poszła z nami na poprawiny, ale nadal twierdzę, że jest stanowczo za mała na takie imprezy. Pewnie gdyby tam nie było praktycznie samej rodziny i nie mielibyśmy możliwości postawienia krzesła do karmienia to odpuściłabym sobie branie jej i narażanie na stres związany z dużą ilością obcych ludzi.

W tym momencie apeluję do was kochani, że dziecko to nie maskotka na pokaz i zwracajmy uwagę na ich potrzeby, jeśli dziecko jest rozdrażnione darujmy sobie imprezę lub zostawmy je pod dobrą opieką. Zawsze na pierwszym miejscu powinno się znaleźć jego dobro i potrzeby, a nie chęć pokazania dziecka.

Pozdrawiam

piątek, 20 czerwca 2014

Wszyscy przed Leny urodzinami pytali nas co chcemy na prezent. Nie potrafię tak powiedzieć, że to i to. Jakoś tak mam zahamowania czy aby na pewno nie wybierzemy czegoś znacznie droższego niż ktoś chciał wydać. Więc gdy ciocia zaproponowała, że kupi Lenie sukienkę na zbliżające się w ten weekend wesele pojawił się problem jaką i gdzie. Jak wiecie nie jestem fanką rzeczy nie wygodnych, sztywnych i takich, które może mieć każdy na wyciągnięcie ręki. Sukienkę z h&mu czy wójcika może dostać każdy w każdej chwili. Przypomniało mi się wtedy o Studiu Metka, z którym kilka razy miałam styczność, ponieważ to nasza rodzima pracownia z Bełchatowa.
Te cudowne sukienki szyje sympatyczna mama dwóch rezolutnych dziewczynek - pani Kamila.
Gratuluję jej cierpliwości gdy przymierzałyśmy Lenie kilka sukienek, czy przegrzebywałyśmy wstążeczki. Nic z sukienek, które miałyśmy do wyboru nie usatysfakcjonowało nas do końca. Kusił nas tiul w kropeczki, który był na nieskończonej jeszcze sukience, która była szyta dla jednej z córek pani Kamili. Mimo to zgodziła się uszyć dla nas drugą ;)
W zestawie z sukienką mamy śliczną opaskę z piórkami, na które uparła się Ewelina ;) Na zdjęcia na modelce musicie poczekać na po weselu, ale dziś mam dla was was parę fotek tego cuda, które wisi w naszej szafie i pewnie będzie w użyciu jeszcze nie raz tym bardziej, że nasz egzemplarz pasuje spokojnie na dziecko od rozmiaru 74 do pewnie spokojnie 86 ;)














Pozdrawiamy


*wpis nie jest sponsorowany

środa, 18 czerwca 2014

Przyszło lato, a co się z nim wiąże, upały i wszelkie gryzące robactwo. Jak my chronimy Lenę przed zagrożeniami jakie przyniosło ze sobą lato?

1. Wychodzimy z domu o odpowiedniej porze.
Temperatury sięgają 30 stopni, słońce w pełni - wtedy odpowiednimi porami na spacer są godziny poranne, które u nas niestety odpadają, bo Lena to śpioch ( do 9 w łóżeczku minimum ) ogarniamy się dopiero około godziny 11, bo śniadanie, sprzątanie itd. W naszym przypadku zostają nam godziny od 17 ( wcześniej wychodzimy tylko gdy jedziemy do babci na ogród popluskać się w basenie ;). Staram się nie wychodzić z Leną w godzinach południowych wcale, ale jak wiecie bywa i tak, że musimy wyjść, wtedy uzbrajamy się w dużo wody, kremy, kapelusze itd.

2. Ochrona skóry.
wizaz.pl         
 
 
Skóra takiego malucha jest bardzo narażona na poparzenia słoneczne, pamiętajmy o tym również w pochmurne dni, promieniowanie dostaje się do nas również przez warstwę chmur. Na rynku jest duży wybór kremów z  filtrem dla dzieci, od tych z niskim faktorem, po blokery. My osobiście używamy 50 firmy dax.

3. Ochrona główki
Lena nienawidzi czapek, ściąga je od razu.  Nie jestem przekonana do tych rzekomo cieniutkich czapeczek, które mimo wszystko są przy ciele i główka i tak się poci. U nas w domu króluje słomkowy kapelusz, który Lenka dostała w prezencie na roczek. Niestety ciężko jest przekonać Lenę żeby pozostał na głowie dłużej niż 5 minut, ale zdarzają się dni gdy go nie wyrzuca. Co jeszcze jest ważne to zasłonięta buda od wózka - nasza ma jakąś ochronę przed promieniami UV więc pilnuje tego żeby Lena siedziała osłonięta, zawsze to jakaś zwiększona ochrona.


4. Dużo wody. Pilnujmy żeby maluchy piły jak najwięcej. Wcale nie jest tak trudno doprowadzić do odwodnienia małego ciałka. Nam nie zawodnie pomaga w tym bidon firmy MAM, który nam zawsze towarzyszy.



e-apteka.pl

5. Ważna jest również ochrona przed komarami, których niestety jest znów plaga. Wszystkie produkty mi znane z marketowych półek są od 2 r.ż. Normalne było dla mnie to, że kupując specyfik dla Leny udaliśmy się do apteki. Farmaceutka poleciła nam produkt Orinoko i mamy nadzieję, że się sprawdzi. Jakich preparatów wy używacie?














Co wam towarzyszy podczas upałów?

Pozdrawiam



poniedziałek, 16 czerwca 2014

Czy dziewczynka to tylko róż i falbanki? Dla mnie stanowczo nie. Uwielbiam Lenę w stonowanych kolorach, w spokojnych połączeniach. Staram się unikać cukierkowego różu i przesłodzonych strojów, dlatego gdy znalazłam tą tunikę wiedziałam, że muszę ją mieć dla Leny. Gwiazdy kojarzą mi się z okresem noworodkowym kiedy to tatuś mówił na nią gwiazdeczka ;)
Przy ubieraniu stawiam głównie na jej wygodę. Póki nie zacznie całkiem samodzielnie chodzić staram się zakładać jak najmniej sukienek, bo wiem, że jej nie wygodnie raczkować. Spodnie te idealnie wpasowały się w wysokie temperatury, bo są bardzo cieniutkie.
Coś czuję, że połączenie bieli i granatu będzie się pojawiać u nas częściej.


















bluzeczka - NEXT
spodnie - H&M


A jak wam się Lena podoba w takim wydaniu?

Pozdrawiam

piątek, 13 czerwca 2014

Upały wróciły. Słońce grzeje przez cały dzień. Wcale z tego powodu nie skaczę jakoś z radości. Wspominając zeszłoroczne upały i sytuacje gdy Lena nam prawie z upału straciła przytomność po 10 minutach w samochodzie, boję się wychodzić z nią w dzień. Niestety często jest tak, że po prostu inaczej się nie da i musimy wyjść. Wtedy obowiązkowo na głowę słomkowy kapelusz ( w końcu przestała go ściągać ), nie uznaję chustek czy kapelusików, które powodują, że główka się niesamowicie poci; do tego krem ochronny, budka od wózka i dużo picia.
W niedzielę upał na cały dzień zatrzymał nas w domu, ale wieczorem udało nam się wybrać na spacer i pooglądać kaczki.
A wy jak radzicie sobie z upałami?





sukienka - Lewis
opaska- h&m
sandałki - prezent


Pozdrawiamy
 
© 2012. Design by Main-Blogger - Blogger Template and Blogging Stuff